Het Zegers Veeckensfonds ontstond in 1896 uit een legaat van mevrouw P.S. Zegers Veeckens aan de Vereniging Tesselschade. Later werd het fonds uitgebreid met het Cateau Thiebout-, het Verloren van Themaat- en het Smitt-Weidnerfonds.
De oorspronkelijke zeer algemene doelstelling: "financiële bijstand verlenen aan dames in behoeftige omstandigheden" voorzag in een leemte die was ontstaan door het beginsel van de Vereniging Tesselschade, dat geen geldelijke tegemoetkoming mocht worden gegeven zonder arbeidsprestatie.
Het Zegers Veeckensfonds maakt het mogelijk aan (oud) handwerksters en (oud) depothoudsters die niet meer kunnen werken en daardoor in financiële moeilijkheden komen, een geldbedrag te schenken. Daarnaast kunnen handwerksters, die om gezondheidsredenen tijdelijk niet of minder kunnen werken, financiële ondersteuning krijgen.
Het fonds krijgt zijn inkomsten uit de revenuen van het stichtingskapitaal en de bijdragen van de afdelingen. Daarnaast ontvangt het fonds legaten. Er is bovendien een op zichzelf staande stichting, die via het fonds voornamelijk gehandicapte kandidates steunt.
De afdelingsbesturen bekijken of er onder de (oud) handwerksters iemand is die financiële steun zou kunnen gebruiken. Is dit het geval, dan neemt een begeleidend bestuurslid contact op met de handwerkster om een aanvraag voor een gift te bespreken. De commissie vindt de sociale kant van het proces een belangrijk element van het fonds. Het contact met de kandidaat en het bestuurslid dient in stand te blijven, ook om evt. veranderingen in de omstandigheden op te merken.